Instytucja decyzji generalnych w projekcie PKE

Dla każdej z powyższych form regulacyjnej „przewagi konkurencyjnej” można podać szereg przykładów, ale nie jest to celem tego artykułu i nie ma potrzeby rozwijania tego wątku.

Warto zaznaczyć, że z perspektywy operatora korzystającego z takiej przewagi jest to sytuacja korzystna i ciężko obwiniać go za próbę zachowania status quo, często zdobytego dzięki lepszemu rozeznaniu, czy podjęciu określonego ryzyka. Zjawisko to ma natomiast zdecydowanie negatywne skutki z perspektywy organu regulacyjnego, który winien dążyć do eliminacji takich sytuacji, a jego rolą jest władcze kształtowanie rynku i przedsiębiorców na nim działających^[1]. Celem ingerencji organu regulacyjnego jest m.in. zapewnienie równoprawnych warunków konkurencji. W tym kontekście, wydaje się, że instytucja decyzji generalnych tworzy dla Prezesa UKE narzędzie, które – właściwie używane – pozwoli uniknąć tworzenia takich przewag, a także zapewnić spójne i jednolite stosowanie środków regulacyjnych, co należy ocenić bardzo pozytywnie.

Po wtóre, jednym z istotnych aspektów działań regulacyjnych jest możliwość szybkiej reakcji na zmiany otoczenia rynkowego, ale także w sytuacjach związanych z nagłymi sytuacjami związanymi z bezpieczeństwem i porządkiem publicznym, czy bezpieczeństwem sieci i usług. Na dzień dzisiejszy kwestie bezpieczeństwa znajdują się poza zakresem działania decyzji generalnych. Jak jednak pokazuje doświadczenie, nie można wykluczyć, że z czasem nowa instytucja może być rozszerzona także na inne pola, gdzie niezbędne jest podejmowanie działań nakierowanych na cały rynek.

Przykładowo: w najbliższych latach cały rynek telekomunikacyjny czeka migracja technologiczna do sieci IP, a w konsekwencji dość jednolity standard w ramach technologii TDM zostanie zastąpiony znacznie szerszym spektrum możliwości (chociażby ze względu na liczbę protokołów, kodeków itp.) w ramach technologii IP. W konsekwencji, niewykluczone, że w niektórych obszarach – tam, gdzie same mechanizmy rynkowe okażą się niewystarczające – niezbędna będzie działanie regulatora w celu zapewnienia interoperacyjności łączących się sieci. Takie działanie znaczenie łatwiej będzie przeprowadzić z wykorzystaniem instytucji decyzji generalnej, niż w drodze decyzji indywidualnych.

Reasumując, wydaje się, że instytucja decyzji generalnej może być efektywnym i pożądanym narzędziem regulacyjnym., zwłaszcza w tych obszarach, gdzie niezbędny jest jak najszerszy zakres działań organu regulacyjnego. Na pewno jej efektywność byłaby większa, gdyby miała ona umocowanie w przepisach Kpa. Nie mając jednak wpływu na tę kwestię, projektodawca powinien dążyć do poprawy i doprecyzowania niejasności jakie wywołuje PKE w obecnym kształcie. Powyższe rozważania stanowią próbę przedstawienia przynajmniej części tych wątpliwości. Z pewnością w toku dalszych prac zidentyfikowane zostaną również inne kwestie wymagające przemyślenia i właściwego ujęcia w ostatecznym kształcie przepisów. Od tego bowiem jaki kształt ostatecznie one przybiorą zależeć będzie skuteczność działań regulacyjnych podejmowanych przez Prezesa UKE w oparciu o decyzje generalne.

AUTOR

Doktorant Uczelni Łazarskiego; of counsel w kancelarii prawnej GWW Grynhoff i Partnerzy Radcowie Prawni i Doradcy Podatkowi. Absolwent studiów prawniczych na KUL oraz podyplomowych studiów z zakresu zarządzania wartością firmy na SGH. Specjalizuje się w kwestiach związanych z regulacją rynku telekomunikacyjnego i pocztowego oraz ochroną konkurencji.