Instytucja decyzji generalnych w projekcie PKE

Z kolei modyfikacja przepisów Kpa nastąpi chociażby w takich kwestiach jak sposób prowadzenia postępowania dowodowego, ale także przepis dotyczący chociażby treści decyzji, która nie będzie zawierała oznaczenia stron.

Będzie ona natomiast zawierała inne składniki o których mowa w art. 107 § 2 Kpa. Jak bowiem jasno wynika z art. 157 ust. 1 PKE, decyzje generalne będą zawsze decyzjami terminowymi wydawanymi na okres nie dłuższy niż 5 lat. Zgodnie z art. 157 ust. 2 PKE, Prezes UKE jest obowiązany dokonać przeglądu decyzji generalnej nie rzadziej niż co 2 lata. Nie jest do końca jasne, co oznacza przegląd decyzji generalnej i jaką formę ma on przybrać. Wątpliwości co do charakteru przeglądu nie będzie jeżeli w jego wyniku Prezes UKE dokona zmiany decyzji generalnej, bądź jej uchylenia. Natomiast jeżeli przegląd nie doprowadzi do takiej zmiany, to wydaje się, że w obecnym kształcie PKE brak jest podstawy do wydania jakiegokolwiek rozstrzygnięcia przez Prezesa UKE. Oznacza to, że podmioty zainteresowane wprowadzeniem zmian nie będą posiadały środków w celu zakwestionowania takiego rozstrzygnięcia Prezesa UKE.

Zważywszy na charakter decyzji generalnych pożądane byłoby, aby także utrzymanie decyzji generalnej w dotychczasowym kształcie, w wyniku jej przeglądu przybierało postać decyzji od której przysługuje środek odwoławczy.

W wyniku przeglądu Prezes UKE może również dokonać zmiany decyzji generalnej lub jej uchylenia. Art. 157 ust. 3 PKE nie określa odrębnych przesłanek dla takiej decyzji. Przesłanki takie będą wynikały ze stosowanych odpowiednio art. 145 i 146 PKE oraz art. 18 i 35a ust. 1 pkt 1[1] ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych. Oznacza to, że, dokonując zmiany lub uchylenia decyzji generalnej, Prezes UKE powinien kierować się zasadniczo tymi samym przesłankami, którymi kierował się przy jej wydawaniu (stąd, być może, wskazane przepisy nie powinny być stosowane odpowiednio, ale wprost – przynajmniej w takim zakresie w jakim określają one przesłanki rozstrzygnięcia).

Przykładowo, jeżeli zmianie ulegną okoliczności wskazane jako podstawa wydania decyzji z art. 145 PKE, czyli „istnienie trwałych i wysokich barier inwestycyjnych zagrażających ograniczeniem lub ograniczających korzyści użytkowników końcowych wynikających z konkurencji”, to w zależności od zmiany tej przesłanki (np. zniwelowanie bariery na części obszarów) organ powinien zmodyfikować rozstrzygnięcie, zgodnie z wynikiem swojej analizy np. ograniczając zakres terytorialny takiej decyzji.

Przepisy proceduralne określające sposób postępowania Prezesa UKE oraz innych podmiotów w toku postępowania w sprawie wydania decyzji głównej zawierają art. 158-160 PKE, a także art. 31 PKE określający zasady przeprowadzania postępowania konsultacyjnego. Zgodnie z art. 158 ust. 1 PKE, przed wydaniem decyzji generalnej, Prezes UKE dokonuje, na obszarze objętym postępowaniem, obwieszczenia w formie publicznego ogłoszenia, w sposób zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości oraz poprzez udostępnienie obwieszczenia w Biuletynie Informacji Publicznej UKE o przystąpieniu do opracowywania projektu decyzji generalnej, jej zmiany lub uchylenia wraz z informacją o jej przedmiocie i założeniach, sposobie i terminie zapoznania się z dokumentacją sprawy oraz o miejscu, w którym dokumentacja jest dostępna do wglądu, a także o prawie, sposobie, miejscu i terminie składania stanowisk.

Nie do końca zrozumiałe jest dlaczego art. 158 ust. 1 pkt 1 PKE odnosi się do pojęcia projektu decyzji generalnej skoro na żadnym etapie postępowania Prezes UKE nie jest zobowiązany do przedstawienia tego projektu? Co istotne, art. 31 pkt 3 oraz pkt 5 lit. a i b wyłączają decyzje generalne z obowiązku przeprowadzenia konsultacji. Takie podejście należy ocenić negatywnie.

---------------------------------------

PRZYPISY

[1] Wydaje się, że w ostatnim przypadku chodzi o art. 35a ust. 1 lub cały art. 35a, gdyż w obecnym kształcie przepis wydaje się być pozbawiony sensu, aczkolwiek w całym dziale dotyczącym decyzji generalnych PKE posługuje się odwołaniem wyłącznie do art. 35a ust. 1 pkt 1 ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych, który dotyczy nadleśniczych lasów państwowych.