Instytucja decyzji generalnych w projekcie PKE

Wydaje się, że skoro zawiadomienie o przystąpieniu do opracowywania projektu decyzji generalnej podlega nie tylko obwieszczeniu w Biuletynie Informacji Publicznej, ale także jest obwieszczane w formie publicznego ogłoszenia w sposób przyjęty w sposób zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości, być może zasadne byłoby również nałożenie analogicznego obowiązku w zakresie udostępnienia informacji o wydaniu decyzji^[1]?

W przepisach PKE brak jest wskazania, że decyzja generalna jest decyzją ostateczną, a w konsekwencji należałoby przyjąć, że przysługuje w stosunku do niej wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy^[2]. Nie wydaje się to rozwiązanie prawidłowe, gdyż po złożeniu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, decyzja generalna częściowo utraciłaby swój generalny charakter. W takim przypadku co najmniej te podmioty, które złożyły wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy mają przymiot strony w postępowaniu dotyczącym ponownego rozpatrzenia sprawy.

Skargę na decyzję generalną wnosi się w terminie 2 miesięcy od dnia jej ogłoszenia. Jak już wskazano powyżej, przepisy PKE nie łączą wniesienia skargi na decyzję generalną z posiadaniem interesu prawnego, a tym samym wydaje się, że taką skargę może wnieść dowolny podmiot – także taki, który nie został określony w sposób generalny jako jej adresat (tak, jak każdy zainteresowany mógł przedstawić swoje stanowisko w przedmiocie).

Stąd należałoby jednak postulować ograniczenie kręgu skarżących do podmiotów, które mogą wykazać interes prawny. Takie ograniczenie z pewnością wpłynie na zmniejszenie liczby skarg jakie musiałby rozpatrzyć sąd administracyjny, a także powinno wpłynąć na trwałość decyzji generalnej^[3].

Może to mieć również znaczenie w kontekście potencjalnej odpowiedzialności odszkodowawczej za wydanie wadliwej decyzji.

Brak jest przepisu określającego jakie skutki niesie za sobą uwzględnienie skargi na decyzję generalną. Wydaje się jednak, że względy pewności prawa nakazują przyjąć, że uwzględnienie dowolnej skargi skutkujące uchyleniem decyzji generalnej powoduje całkowite wyeliminowanie decyzji z obrotu ze skutkiem wobec wszystkich podmiotów, które zostały w sposób generalny określone jako adresaci takiej decyzji. Dopiero ewentualne oddalenie wszystkich skarg na daną decyzję generalną pozwala przyjąć, że decyzja jest prawomocna.

Nie wydaje się natomiast, że wstrzymanie wykonania decyzji generalnej na wniosek jednego ze skarżących miałoby mieć skutek w odniesieniu do pozostałych podmiotów. Przesłanki wstrzymania wykonania decyzji określone w art. 61 § 3 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi dotyczą niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Powinny być one badane wyłącznie z perspektywy podmiotu wnoszącego o wstrzymanie wykonania wykonalności decyzji generalnej, a tym samym również skutek w postaci wstrzymania wykonalności powinien odnosić się do tego podmiotu.