Do uzyskania zgody abonenta na marketing bezpośredni, zgodnie z PKE, stosuje się przepisy o ochronie danych osobowych (RODO) – zgoda musi zostać wyrażona dobrowolnie, musi zostać złożona w formie oświadczenia lub wyraźnego działania potwierdzającego, że abonent przyzwala na przetwarzanie dotyczących jej danych osobowych, musi określać sposób komunikacji z abonentem, cel, w jakim została udzielona oraz podmiot, na którego rzecz została udzielona.
Zgody na przesyłanie niezamówionej informacji handlowej lub na używanie telekomunikacyjnych urządzeń końcowych i automatycznych systemów wywołujących dla celów marketingu bezpośredniego zebrane na podstawie przepisów Prawa telekomunikacyjnego zachowują ważność, jeżeli pierwotny sposób wyrażenia zgody odpowiada warunkom wynikającym z PKE.
W treści art. 306-308 PKE ustawodawca określił przypadki, w jakich dopuszczalna jest jednostronna zmiana umowy o świadczenie usług z abonentem.
W pierwszej kolejności wyróżniono sytuacje, w których proponowana zmiana wynika bezpośrednio z przepisów prawa/decyzji Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej oraz sytuacje, w których zmiana miałaby działać wyłącznie na korzyść abonentów lub być dla nich całkowicie neutralna (o charakterze czysto administracyjnym). Dla takich przypadków przewidziano uproszczoną procedurę zmiany umowy. Może ona dotyczyć zarówno umów zawartych na czas określony, jak i na czas nieokreślony, przy czym w przypadku umów terminowych abonent wypowiadający umowę z uwagi na brak akceptacji dla proponowanych zmian musi liczyć się z obowiązkiem zapłaty na rzecz dostawcy usług stosownego odszkodowania.
Z kolei w przypadku umów na czas określony (art. 307 PKE) obowiązują podwyższone wymogi dla możliwości zmiany jej treści. Wynika to z natury tego stosunku prawnego – umowy zawierane na oznaczony czas ma co do zasady charakteryzować trwałość i niezmienność jej warunków z uwagi na związanie się ich postanowieniami na z góry określony czas. Ustawodawca wskazał, że na gruncie PKE dostawca usług może dokonać jednostronnej zmiany takiej umowy tylko wówczas, gdy łącznie ziszczą się następujące przesłanki:
- konieczność wprowadzenia zmian wynika z obiektywnych okoliczności, na które dostawca usług nie ma wpływu,
- dostawca usług nie mógł przewidzieć tych okoliczności,
- możliwość wprowadzania zmiany przewidziano w pierwotnej treści umowy.
Odnosząc się natomiast do umów zawieranych na czas nieokreślony (w tym umów automatycznie przedłużonych), art. 308 PKE ustanawia możliwość jednostronnej zmiany warunków wtedy, gdy możliwość wprowadzania zmiany przewidziano w treści umowy, określając w umowie okoliczności, w których zmiana może nastąpić. Abonent oczywiście nie będzie zobowiązany do zapłaty odszkodowania na rzecz dostawcy usług, jako że ten obowiązek jest przewidziany wyłącznie w przypadku wypowiedzenia umów na czas określony przed przewidzianym terminem ich obowiązywania.
Kluczowe znaczenie dla poprawności procedury ewentualnych zmian umów będą mieć tak zwane klauzule modyfikacyjne zamieszczane w ich treści. Niestety – wbrew oczekiwaniom – PKE nie uściśla przypadków, w jakich do zmian może dochodzić, ustanawiając jedynie bardzo ogólny wymóg wylistowania ich w umowie.
Powyższe informacje stanowią podsumowanie kluczowych kwestii, które przedsiębiorcy komunikacji elektronicznej powinni wziąć pod uwagę w ramach wdrażania PKE we własnych organizacjach – zarówno w kontekście zmian w dokumentacji, jak i przy projektowaniu nowych procedur obsługi klientów – z uwzględnieniem abonentów, których jeszcze przez jakiś czas będą obowiązywać umowy zawarte na „starych” wzorcach. Mamy nadzieję, że ten krótki przewodnik po zmianach dla tych, przed którymi stoi wyzwanie w postaci wdrożenia PKE okaże się pomocny.
Chcesz wiedzieć więcej? Zapraszamy do kontaktu: info@brightspot.pl
W cyklu „Wdrożenie PKE - co oznacza dla przedsiębiorców telekomunikacyjnych?” czytaj także: