Regulacje podsłuchu w projekcie PKE

Odnośnie podsłuchu procesowego, obowiązek przedsiębiorcy telekomunikacyjnego kształtuje się odmiennie. Zgodnie bowiem z art. 179 ust. 3 pkt. 2 PT, przedsiębiorca telekomunikacyjny zobowiązany do „utrwalania na rzecz sądu i prokuratora przekazów telekomunikacyjnych i danych”. Podsłuch procesowy jest zatem realizowany przy czynnym udziale przedsiębiorcy a w zasadzie, tylko przez niego. To pracownicy przedsiębiorcy, przy użyciu jego urządzeń, dokonują podsłuchu i utrwalenia danych a organ procesowy otrzymuje na nośniku danych, „efekty” kontroli przeprowadzonej przez przedsiębiorcę.

Pozostałe przepisy artykułu 179 PT doprecyzowują zakres przedmiotowych obowiązków przedsiębiorcy telekomunikacyjnego w zakresie podsłuchu.

3. Odnośnie regulacji związanych z podsłuchem przewidzianych w projekcie PKE, znalazły się one w art. 43, 44, 46, 49-52, i umiejscowione są w Rozdziale 5 „Zadania i obowiązki na rzecz obronności, bezpieczeństwa państwa oraz bezpieczeństwa i porządku publicznego”.

W częściowym zakresie, odpowiednikiem art. 179 PT jest art. 43 PKE. Zauważyć trzeba, że w przepisie nie znalazł się odpowiednik ust. 2 art. 179 PT, dotyczący ogólnych obowiązków w zakresie przygotowania i utrzymania wskazanych elementów sieci dla celów bezpieczeństwa narodowego i obrony państwa. Mimo to, w art. 54 ust. 1 PKE (odpowiednik art. 180f PT) został utrzymany obowiązek informacyjny przedsiębiorcy telekomunikacyjnego w zakresie przekazywania Prezesowi Urzędu Komunikacji Elektronicznej (dalej: UKE) danych dotyczących infrastruktury telekomunikacyjnej niezbędnej dla potrzeb obronności i bezpieczeństwa państwa^[16]. Przepis art. 43 PKE. W zakresie podmiotowym nadal posługuje się pojęciem „przedsiębiorcy telekomunikacyjnego” w rozumieniu art. 2 pkt. 42 PKE.

Podmioty te zostały bowiem zaliczone do „dostawców usług komunikacji elektronicznej” (art. 2 pkt. 6 PKE) oraz do „przedsiębiorców komunikacji elektronicznej” (art. 2 pkt. 41 PKE). Chodzi m.in. o dostawców komunikatorów internetowych, w tym OTT (ang. over-the-top), czyli aplikacji telekomunikacyjnych używanych w telefonach komórkowych (np. WhatsApp, Viber, czy Messenger). Mimo objęcia tych podmiotów zakresem działania PKE, obowiązki dotyczące podsłuchu telekomunikacyjnego, podobnie jak jest to w PT, nie będą miały do nich zastosowania.

Wynika to z faktu użycia w art. 43 ust. 1 PKE pojęcia „przedsiębiorca telekomunikacyjny”, którego definicja znajduje się w art. 2 pkt 42 PKE. Jest to pojęcie węższe niż „dostawca komunikacji elektronicznej” oraz „przedsiębiorca komunikacji elektronicznej” i nie obejmuje „podmiotów świadczących publicznie dostępne usługi komunikacji interpersonalnej niewykorzystujące numerów”. Ponadto, przepis ten – w zakresie przedmiotowym – posługuje się również zawężającym pojęciem „komunikatów elektronicznych przesyłanych na potrzeby świadczonej publicznie dostępnej usługi telekomunikacyjnej”.

Art. 43 ust. 1 pkt 1 ppkt a PKE (dotyczący obowiązków przedsiębiorcy telekomunikacyjnego w zakresie podsłuchu operacyjnego) w porównaniu do swojego odpowiednika w PT, tj. 179 ust. 3 pkt 1 ppkt a, został rozbudowany o dwa dodatkowe myślniki.

Myślnik trzeci rozszerza obowiązek przedsiębiorcy telekomunikacyjnego do zapewnienia warunków technicznych i organizacyjnych dostępu i utrwalania na dane lokalizacyjne, o których mowa w art. 381 ust. 1 pkt 3 PKE, powstających lub transmitowanych w publicznej sieci telekomunikacyjnej innego przedsiębiorcy telekomunikacyjnego w ramach roamingu krajowego, powstałych w związku ze świadczoną publicznie dostępną usługą telekomunikacyjną.

W myślniku czwartym mowa jest dodatkowo o danych lokalizacji, o których mowa w art. 381 ust. 1 pkt 4 PKE, w sposób zapewniający bieżącą i aktualną lokalizację urządzenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na technologię świadczonej usługi, powstałych w związku ze świadczoną publicznie dostępną usługą telekomunikacyjną.