Na poziomie regulacji EU państwom członkowskim zwykle zostawia się więcej swobody odnośnie regulacji treści (ang. content), uznając prawo mediów za dziedzinę istotną z punktu widzenia podejścia społeczno-politycznego danego kraju, podczas gdy zagadnienia emisji w rodzaju technicznych warunków przesyłu, są mniej „polityczne” a bardziej techniczno-ekonomiczne.
Dlatego też nowa ustawa PKE, wdrażając EKŁE, zastąpi obowiązujący akt prawny czyli ustawę z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne (Pt), natomiast ustawa z 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji, regulująca przede wszystkim zawartość programową, najprawdopodobniej pozostanie w obecnym kształcie za wyjątkiem kilku – ale niezwykle zaskakujących – zmian proponowanych w pwPKE (o czym poniżej). Nie zmieni się też dualizm organów regulacyjnych – odpowiednio: Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej oraz Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji.
Taki dualizm był i jest źródłem utrapień dla nadawców komercyjnych programów radiofonicznych i telewizyjnych, którzy – aby zacząć emisję programu – musieli uzyskać dwa oddzielnie zezwolenia: koncesję na rozpowszechnianie programu w KRRiT oraz rezerwację częstotliwości w UKE (dodatkowo jeszcze pozwolenie na używanie urządzeń radiowych, co było naturalnym następstwem posiadania rezerwacji częstotliwości).
Pewnym pocieszeniem mógł być dla nich fakt, że w epoce radiofonii i telewizji analogowej, przy publikacji przez Przewodniczącego KRRiT ogłoszenia o możliwości uzyskania koncesji w trybie przewidzianym przepisami art. 33 ustawy o radiofonii i telewizji, organ regulacyjny przekazywał do wiadomości publicznej informacje odnośnie parametrów technicznych przyszłych emisji (uzgodnione z Prezesem UKE). W związku z tym potencjalny nadawca mógł się już przygotowywać od strony technicznej do przyszłej działalności, a po uzyskaniu koncesji, zgodnie z art. 37 ust. 3a ustawy o radiofonii i telewizji, oczekiwać na niezwłoczne udzielenie rezerwacji częstotliwości przez Prezesa UKE. W takim przypadku nie miały zastosowania przepisy Pt dotyczące odrębnych procedur przetargu, aukcji oraz konkursu na rezerwacji częstotliwości.
Wspomniany rozdział nadal będzie utrzymany po wejściu w życie PKE oraz pwPKE – w przypadku nadawców programów radiofonicznych analogowych.
Jak wygląda procedura przydziału koncesji\rezerwacji częstotliwości w pozostałych przypadkach emisji radiodyfuzyjnych? Wyłączenie ostatnich nadajników ogólnopolskiej rozsiewczej telewizji analogowej w Polsce nastąpiło 23 lipca 2013 r. Pozostaje zatem problem trybu i korelacji udzielania koncesji i dokonywania rezerwacji częstotliwości dla podmiotów planujących emisje naziemnej rozsiewczej radiofonii i telewizji cyfrowej.
Sytuacje komplikuje fakt, że mamy obecnie w Polsce pięć multipleksów ogólnopolskiej telewizji cyfrowej (MUX1, MUX2, MUX3, MUX4 w paśmie UHF oraz MUX8 w paśmie VHF) i praktycznie każdy z nich wykazuje odrębności w stanowiącej jego podstawę działania historycznie ukształtowanej warstwie regulacyjnej.
„Grzechem pierworodnym” problemów regulacyjnych dotyczących multipleksów naziemnej telewizji cyfrowej była „droga na skróty” w procesie przechodzenia z emisji analogowych na emisje cyfrowe czyli przygotowanie specustawy – ustawy o wdrożeniu naziemnej telewizji cyfrowej z 30 czerwca 2011 r.
