Kolejną różnicą jest, że w umowie z B2B nie znajdą się informacje dotyczące zasady zwrotu pozostałych na koncie środków z doładowań – w przypadku usług przedpłaconych. A taką informację konsument ma otrzymać w informacjach przedumownych, które po ich zaakceptowaniu przez konsumenta, staną się integralną częścią umowy. Uprawnienie do otrzymania zwrotu niewykorzystanych środków z doładowań przysługuje wyłącznie konsumentowi, a nie przedsiębiorcy, stąd na gruncie umowy B2B nie występuje taka informacja.
Koniec fikcyjnych ulg
Tomasz Opolski podkreślił też, że art. 304 PKE likwiduje tzw. fikcyjną ulgę, która dotychczas była stosowana przez dostawców usług telekomunikacyjnych. Oznacza to, że dostawca usług telekomunikacyjnych nie będzie mógł sztucznie zawyżać kwot ulg przyznanych abonentowi w umowie, w przypadku rozwiązania umowy przed zakończeniem terminu jej obowiązywania z winy abonenta.
Ponadto, w art. 80 ust. 4 w PKE przesądzono, że w przypadku wypowiedzenia umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych zawartej przed dniem wejścia w życie PKE, przez abonenta lub przez dostawcę usług telekomunikacyjnych z winy abonenta, przed upływem okresu na jaki umowa została zawarta, roszczenie jest dochodzone na podstawie dotychczasowych postanowień umownych, a jego wysokość nie może przekroczyć wartości ulgi przyznanej abonentowi przy zawarciu umowy pomniejszonej o proporcjonalną jej wartość za okres od dnia zawarcia umowy do dnia jej wypowiedzenia.
Tomasz Opolski przypomniał też, że przypadku konsumenta okres obowiązywania umowy określony w umowie o świadczenie usług komunikacji elektronicznej w zakresie usług telekomunikacyjnych, z wyłączeniem usług transmisji danych używanych do świadczenia usług komunikacji maszyna-maszyna, zawieranej na czas określony, nie może być dłuższy niż 24 miesiące. Powyższa regulacja dotyczy także umowy na czas nieokreślony z okresem promocji. Bez znaczenia pozostaje również kwestia czy jest to pierwsza czy kolejna umowa z tym samym dostawcą usług komunikacji elektronicznej. Uprawnienie w zakresie maksymalnego terminu obowiązywania umowy obejmuje również mikroprzedsiębiorców i małych przedsiębiorców.
PKE wprowadza też nowy obowiązek dla dostawców usług telekomunikacyjnych, polegający na informowaniu abonentów, których umowa o świadczenie usług komunikacji elektronicznej uległa automatycznemu przedłużeniu o najkorzystniejszych dla nich pakietach taryfowych dotyczących usług objętych umową, która uległa automatycznemu przedłużeniu. Przy czym użytkownik końcowy nie powinien wyrażać zgody na otrzymywanie informacji o najkorzystniejszych dla niego pakietach taryfowych, gdyż ta regulacja ma m.in. na celu zwiększenie jego świadomości o stosowanych u dostawcy ofertach i promocjach. Informacje te mają być przekazywane co najmniej raz w roku. I co także ważne, przekazywanie tych informacji nie powinno być utożsamiane z prowadzeniem przez dostawców usług działalności marketingowej, na którą powinna być wyrażona wprost zgoda przez użytkownika końcowego.
Z kolei kwestie dotyczące jednostronnej zmiany warunków umowy przez dostawcę usług zostały określone w art. 306-308 PKE. Zgodnie z tymi przepisami, dostawca usług informuje o wprowadzeniu zmian z wyprzedzeniem co najmniej miesiąca przed wprowadzeniem tych zmian w życie.
Klauzule waloryzacyjne
Podczas konsultacji projektu ustawy PKE jedną z najbardziej dyskutowanych kwestii były klauzule waloryzacyjne czyli postanowienia, które pozwalają na zmianę warunków umowy już w trakcie jej obowiązywania, bez konieczności sporządzania nowej umowy. Dzięki takim klauzulom możliwe jest dostosowanie treści umowy do zmieniających się okoliczności, bez naruszania jej ważności.
