Gdyby uznać, że art. 296 ust. 3 projektu PKE nakłada na operatora obowiązek informacyjny wobec abonentów, którym umowa uległa automatycznemu przedłużeniu, to koncepcja, że nie jest konieczne pozyskanie zgody na realizację tego obowiązku może się bronić. Taka interpretacja może bronić się również w odniesieniu do art. 296 ust. 2 projektu PKE, czyli w zakresie obowiązku informowania abonentów przed automatycznym przedłużeniem umowy, który milczy na temat zgody marketingowej (podobnie jak jego obecny odpowiednik, tj. art. 562 ust. 2 PT).
W projekcie Przepisów wprowadzających PKE przewidziano, że zgody na przesyłanie niezamówionej informacji handlowej zebrane na podstawie dotychczasowych przepisów zachowają ważność, jeżeli pierwotny sposób wyrażenia zgody odpowiadać będzie warunkom określonym w PKE. Wedle projektowanego art. 393 PKE, zakazane będzie używanie automatycznych systemów wywołujących lub telekomunikacyjnych urządzeń końcowych, w szczególności w ramach korzystania z usług komunikacji interpersonalnej dla celów przesyłania niezamówionej informacji handlowej, w tym marketingu bezpośredniego, do abonenta lub użytkownika końcowego, chyba że uprzednio wyraził on na to zgodę. Zgoda na marketing bezpośredni może być wyrażona przez udostępnienie przez abonenta lub użytkownika końcowego identyfikującego go adresu elektronicznego. Do tego należy pamiętać, że uzyskiwane zgody marketingowe muszą odpowiadać wymogom wynikającym z przepisów o ochronie danych osobowych.
Omawiany obowiązek informacyjny New Best Offer w kształcie doprecyzowanym zgodnie z projektem PKE zacznie obowiązywać po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia PKE. Do tego czasu w mocy pozostaną dotychczasowe wymogi wynikająca z art. 562 i 563 PT.
[lead od redakcji]