Trwają prace nad Prawem komunikacji elektronicznej, w którym doprecyzowane zostaną zasady obowiązkowego informowania przez dostawców usług telekomunikacyjnych o nowych, „korzystnych dla abonentów” pakietach usług. Obowiązki takie istnieją już dzisiaj, ale spodziewana nowelizacja prawa może zmienić ich zakres i zasady realizacji. Niestety, wciąż istnieją niejasne kwestie. Ich doprecyzowanie byłoby w interesie zarówno dostawców usług komunikacyjnych, jak i konsumentów.
Czas na kompleksowe wdrożenie nowych unijnych standardów regulacyjnych w zakresie telekomunikacji do polskiego porządku prawnego minął (bezskutecznie) pod koniec 2020 r. Nadal trwają rządowe prace legislacyjne nad projektem ustawy Prawo komunikacji elektronicznej (PKE), która ma docelowo zastąpić obecne Prawo telekomunikacyjne (PT). Jednak tymczasowo (w grudniu 2020 r.) polski ustawodawca zdecydował się fragmentarycznie – wraz z tarczą antycovidową 3.0 – wprowadzić rozwiązania przewidziane w Europejskim Kodeksie Łączności Elektronicznej (EKŁE), korzystne dla użytkowników końcowych. W uzasadnieniu ustawy z 14 maja 2020 r. wyjaśniono, że „przepisy te zmierzają do poprawy sytuacji użytkowników końcowych i są szczególnie pożądane w obecnej sytuacji związanej ze stanem epidemii koronawirusa”.
Czym jest EKŁE? To dyrektywa parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1972 z 11 grudnia 2018 r. Akt ten zmienia dotychczasowe postrzeganie – w kontekście prawnym – usług umożliwiających komunikację (dyrektywa swoim zakresem obejmuje chociażby usługi komunikacji za pośrednictwem komunikatorów internetowych) oraz uszczelnia ochronę użytkowników końcowych – zwłaszcza konsumentów. Jednym z takich mechanizmów ochronnych jest właśnie obowiązek informowania o nowej, najkorzystniejszej ofercie (ang. New Best Offer) dostawcy usług komunikacyjnych, który w dyrektywie uregulowany został w art. 105 ust. 3 EKŁE.
Ustawodawca częściowo wprowadził do polskiego porządku prawnego obowiązki informacyjne inspirowane rozwiązaniami wynikającymi z EKŁE m.in. poprzez dodanie do PT art. 562, wedle którego przed automatycznym przedłużeniem umowy o świadczenie usług, dostawca usług telekomunikacyjnych informuje abonenta w sposób „jasny i zrozumiały na trwałym nośniku” – w terminie nie później niż 30 dni przed upływem okresu, na jaki umowa została zawarta – o automatycznym przedłużeniu umowy, sposobach jej rozwiązania, a także najkorzystniejszych oferowanych przez siebie pakietach taryfowych.
Aktualnie więc PT przewiduje obowiązek poinformowania abonenta o nowej, korzystnej ofercie w sytuacji, gdy dotychczasowa umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych, zawarta w warunkach promocyjnych, na czas oznaczony, ulec ma automatycznemu przedłużeniu.
