Przedsiębiorstwo vs. zakład – samorządy w opałach

Dosyć powszechnie przyjmuje się, że "zakład" w istocie był podobnym zespołem składników co "przedsiębiorstwo", tylko niekoniecznie przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Na marginesie warto zauważyć, że taka interpretacja "ratuje" samorządy, które inwestycje przeprowadziły przed omawianą nowelizacją. W zależności od interpretacji można przyjąć, że także drugie rozwiązanie nie jest obce naszemu systemowi prawnemu. Jako przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne rozumie się bowiem

przedsiębiorcę w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej jeżeli prowadzi działalność gospodarczą w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę lub zbiorowego odprowadzania ścieków, oraz gminne jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, prowadzące tego rodzaju działalność.

Warto także zauważyć, że przy odpowiednim sformułowaniu projektowanych przepisów wydaje się możliwe osiągnięcie pewnych elementów działania skutku wstecz. Sąd Najwyższy orzekał już w oparciu o założenie, że część warunków niezbędnych dla rozerwania losów nieruchomości oraz infrastruktury mogła mieć miejsce przed dniem wejścia w życie odpowiednich przepisów.

Podsumowanie

Zmiana przepisów, poszerzająca w praktyce zakres infrastruktury, która dzieli losy nieruchomości (tj. usunięcie pojęcia "zakładu"), okazała się niedostatecznie przemyślana. Skutki są bardzo znaczące i naruszają pewność obrotu gospodarczego, w relacjach z samorządami. Nieodzowna jest więc niezwłoczna nowelizacja odpowiednich przepisów, np. przy okazji wdrażania dyrektywy kosztowej. Powinna ona być jednak poprzedzona całościową analizą, czy zróżnicowanie podmiotów prowadzących działalność telekomunikacyjną wyłącznie w oparciu o kryterium ich zarobkowego charakteru jest uzasadnione. Zagadnienie to dotyczy także np. relacji samorządów z konsumentami (obecnie, z definicji, zawierającymi umowy tylko z przedsiębiorcami telekomunikacyjnymi), czy wykonywania działalności z zakresu telekomunikacji przez podmioty, o których mowa w art. 4 Prawa telekomunikacyjnego (z założenia nieprowadzące działalności gospodarczej).

[tytuł i śródtytuły od redakcji]

AUTOR

Jest radcą prawnym i wspólnikiem Kancelarii Prawnej Media. Specjalizuje się w prawie własności intelektualnej oraz prawie telekomunikacyjnym. Interesuje się także systemami ADR. Jest arbitrem Stałego Polubownego Sądu Konsumenckiego przy Prezesie Urzędu Komunikacji Elektronicznej. Posiada unikalne doświadczenie w zakresie prowadzenia negocjacji z organizacjami zbiorowego zarządzania oraz tworzenia umów międzyoperatorskich i wzorców umów abonenckich. Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz ekonomiczne na Uniwersytecie Ekonomicznym w Poznaniu. Studiował na Uniwersytecie Erazma w Rotterdamie. Jako reprezentant Uniwersytetu Erazma w Rotterdamie brał udział w Willem C. Vis International Commercial Arbitration Moot.