Cenniki hurtowe są zazwyczaj dość złożone. Zawierają szereg pozycji, które wymagają negocjacji i wpływają na całkowitą wartość rozliczeń. Część z nich dotyczy wszystkich OK – np. opłata za PSS. Inne są fakultatywne jako efekt usług dodatkowych, jakie zamawia konkretny OK. Prostym przykładem może być liczba VLAN (o ile cennik przewiduje opłatę per VLAN). Każdy może być osobno parametryzowany w zakresie np. pasma, priorytetu, tagów, translacji, etc. Jeśli cennik OSD przewiduje osobną opłatę za każdy VLAN usługowy, sposób dostarczania usług przez OK wpłynie na cenę. Inny przykład dot. poziomu SLA dla usług, o ile umowa przewiduje różne poziomy.
Znacznie bardziej złożone wyzwanie stanowi negocjacja kosztów czynności wykraczających poza ramy czystej usługi hurtowej, które realizuje się w ramach PT a które obejmują w szczególności:
- instalację i konfigurację urządzeń OK;
- wykonanie sieci LAN u klienta;
- diagnostykę i serwis;
- komunikację i raportowanie OSD do OK.
Wobec różnorodności procedur, urządzeń i wymagań poszczególnych OK przyjąć należy indywidualną wycenę takiego pakietu zadań. Równocześnie ich koszt może być wliczony w wysokość opłaty instalacyjnej i miesięcznej lub wykazany w cenniku odrębnie.
W rozważaniach nt. hurtu należy na koniec przypomnieć, że co do zasady masowa usługa hurtowa adresowana i wyceniana jest dla abonenta indywidualnego. Za niewłaściwe należy uznać dość powszechne praktyki OK unikania podpisywania z OSD umów na usługi biznesowe i równoczesne wysyłanie do OSD zleceń na uruchomienie usług dla firm. Rodzi to szereg problemów. Wymieńmy chociaż uzyskiwanie przez OK nieadekwatnie wysokiej marży (gdy usługa sprzedawana jest klientowi końcowemu po stawkach biznesowych), presję na pilną naprawę łącza w sytuacji, gdy SLA jest adekwatne do umowy dla abonenta indywidualnego, czy wreszcie erozję stawek biznesowych na danym rynku – w tym nieuczciwe odbieranie klientów biznesowych innym OK lub OSD działającym w modelu hybrydowym.
Niektórzy uczestnicy lub komentatorzy rynku hurtowego opowiadają się za standaryzacją zarówno cenników, jak i procesów. Zazwyczaj zgodnie z ich własnymi potrzebami lub wizją. Praktyka pokazuje jednak, iż różnice w sposobie działania OSD i OK stanowią podstawę do stosowania co najmniej kilku scenariuszy współpracy i związanych z nimi cenników. Warto zauważyć, że nawet zatwierdzane przez Prezesa UKE cenniki hurtowe poszczególnych beneficjentów POPC nie są identyczne. Należy zachować ostrożność w formułowaniu przekazu, że rynek hurtowy powinien funkcjonować (albo wręcz zostać uregulowany) według jednego szablonu. Jedynie słuszny cennik nie istnieje.
AUTOR
Doktor nauk prawnych, absolwent Instytutu Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk oraz Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego. W działalności naukowej specjalizuje się w problematyce samorządu gospodarczego i nowych technologii. Ekspert rynku telekomunikacyjnego. Od 1999 r. udziałowiec i prezes zarządu firm telekomunikacyjnych. W 2008 r. współtwórca i do 2017 r. członek władz, w tym prezes, Krajowej Izby Komunikacji Ethernetowej.
