Część ekspertów przypomina, że wiele przedsiębiorstw sporo już zainwestowało w rozwiązania z zakresu bezpieczeństwa i zgodności, dostosowując je do swoich konkretnych potrzeb. W przypadku sieci komórkowych, w tym 5G, przedsiębiorstwa tracą częściowo możliwość wdrażania wybranych rozwiązań bezpieczeństwa i zgodności w punktach końcowych, a także pełną widoczność przepływów ruchu.
Chociaż mówi się przede wszystkim o niesamowitej prędkości technologii 5G, trudno byłoby twierdzić, że WiFi 6 nie może się z nią równać pod względem prędkości, opóźnień, wydajności widmowej, gęstości połączeń (liczby urządzeń podłączonych w danym obszarze ) i niezawodności. Standard 5G dodaje kilka nowych funkcji, których nie posiada 4G, takich jak możliwość łączenia sieci, większa gęstość połączeń i zintegrowane przetwarzanie na brzegu sieci (edge computing).
I chociaż te funkcje są nowością w telefonii komórkowej, to nie są nowe na rynku. Sieci korporacyjne, w tym WiFi, od dziesięcioleci cechują się wysoką gęstością połączeń, możliwościami wirtualizacji sieci i lokalnego przetwarzania danych na brzegu sieci. – Porównując 5G z WiFi 6, najważniejszą różnicą funkcjonalną jest zdolność 5G do oferowania szybkich łączy mobilnych oraz zasięgów dla dużych obszarów. WiFi nie zaprojektowano z uwzględnieniem którejkolwiek z tych możliwości – zwraca uwagę Simon Wilson, CTO w firmie Aruba.
Urządzenia, którym wystarczają łącza WiFi, są tańsze niż te z funkcjonalnością LTE, co wiąże się z dodatkowymi kosztami zarządzania kartami SIM i opłacania abonamentu. Dlatego 5G jest lepszym rozwiązaniem w przypadku, gdy klient potrzebuje dużego zasięgu dla szybkich łączy mobilnych i jednocześnie jest skłonny ponosić dodatkowe koszty.
Zarówno WiFi 6, jak i 5G są wyjątkowo niezawodne, jeśli są prawidłowo zainstalowane i skonfigurowane. Chociaż makro 5G jest wdrażane przy użyciu licencjonowanego pasma widma, które jest mniej podatne na zakłócenia niż nielicencjonowane, to działanie na licencjonowanym paśmie widma nie zawsze przekłada się na wyższy poziom niezawodności.
Wiele sieci WiFi klasy enterprise osiągnęło niezwykle wysoki poziom niezawodności i wydajności w wymagających środowiskach, takich jak duże zakłady produkcyjne. WiFi 6 jeszcze bardziej zwiększa niezawodność działania sieci bezprzewodowej. Jednak w przypadku niektórych aplikacji sensowne może być podzielenie określonej sieci prywatnej pomiędzy pasma licencjonowanego i nielicencjonowanego widma.
Warto jeszcze wspomnieć o standardzie łączności CBRS (Citizens Broadband Radio Service), który funkcjonuje „pomiędzy” WiFi a 5G. CBRS jest dobrym rozwiązaniem dla miejsc, w których istnieją problemy z uzyskaniem zasięgu sieci komórkowej. Działa w paśmie 3,5 GHz (od 3550 MHz do 3700 MHz), posiada standardowy interfejs LTE, obsługuje komunikację głosową, tekstową oraz przesył danych, natomiast, by uniknąć zakłóceń, wymaga skorzystania z SAS (Spectrum Access System). Z uwagi na znacznie większy zasięg, doskonale sprawdza się tam, gdzie routery WiFi są zbyt słabe.
Dla niewielkiej firmy WiFi może być lepszym, łatwiejszym i bardziej ekonomicznym wyborem niż wspomniana specyfikacja CBRS. Standard 802.11 zapewni też prawdopodobnie wyższy stopień bezpieczeństwa niż 5G, stanowiąc niezależną sieć wewnętrzną, chronioną przed dostępem z zewnątrz z racji mniejszego zasięgu. Właśnie dlatego jest tak często wykorzystywany w biurach czy w systemach automatyki w fabrykach – nawet jako sieć niepołączona z internetem, a zapewniająca jedynie komunikację pomiędzy wewnętrznymi urządzeniami.
