Niezależnie od tego czy uruchamiasz dostęp do internetu po raz pierwszy, dywersyfikujesz ruch w sieci, czy zastępujesz obecnego dostawcę innym, konfiguracja usługi przebiega w podobny sposób. Punktem wyjścia jest odpowiednio zwymiarowany fizyczny port Ethernet, na bazie którego Twój dostawca internetu uruchomi różne VLAN-y dla różnych usług. Parametry VLAN-ów określicie wspólnie.
– Nasze usługi są zestawiane na portach szkieletowej sieci IP Core lub platformy TPIX – podkreśla Sławomir Gryz, Kierownik Produktów Hurtowych w Orange. – Alternatywnie mogą być też dostarczane z pełną redundancją do lokalizacji wskazanej przez operatora w ramach jednej z naszych sieci transportowych: Carrier Ethernet (CE) lub Metro Ethernet (ME).
Jeśli nie posiadasz własnej adresacji IP (bez BGP) musisz korzystać z internetu, dla którego to dostawca wybierze, zgromadzi i pomiesza różne źródła. Korzystając z takiej usługi otrzymasz jednak adresy IP. Dzisiaj, przy braku adresów IPv4, to może być ważnym argumentem za wyborem takiego źródła internetu dla Twoich klientów.
Dla operatorów bez własnego ASN Orange oferuje usługę Internet.access. Zapewnia dla niej adresację z własnej sieci (AS 5617) oraz – dostarczany z węzłów w 14 miastach Polski – lokalny dostęp do źródeł treści, w tym m.in.: Google, YouTube, TVP i Netflix.
– Przydzielamy publiczną adresację /31 lub /30 point-to-point dla VLAN-u na łączu transportowym oraz uzgodnioną pulę adresów publicznych dla abonentów operatora – dodaje Andrzej Adach z Wydziału Usług Hurtowych na Sieci Stacjonarnej w Orange. – Routing będzie na IP p2p dostawcy, dlatego wystarczy, że operator ustawi „default route” na IP po stronie routera Orange. To szybka i prosta konfiguracja.
Na routerze Orange istnieje możliwość statycznego przeroute’owania szerszego prefiksu IP przez adres p2p. Wówczas prefix ten jest w całości dostępny do wykorzystania w Twojej sieci. Adresacja należy formalnie do Orange, więc ze świata widoczna jest jako AS5617. Masz jednak możliwość pozyskania takiej adresacji w formie oficjalnej dzierżawy na czas realizacji usługi, dzięki temu w bazie RIPE będziesz widoczny jako użytkownik tych adresów, podasz do siebie kontakt itd.
Jeśli posiadasz własną adresację, a więc korzystasz z protokołu BGP możesz skorzystać z trzech typów źródeł.
- Tranzyt do globalnego internetu od operatora klasy Tier-1 lub Tier-2
Wyróżniamy dwa typy dostawców tranzytu. Pierwszy to dostawcy Tier-1, którzy wymieniają się nawzajem ruchem za darmo i w ramach własnych PoP (ang. Point of Presence), umożliwiając bezpośrednie połączenie do ich routerów. To tzw. punkty demarkacyjne, fizycznie zlokalizowane w Data Center. Dostęp do internetu jest realizowany przez takie punkty styku.
– Operator musi być obecny w konkretnym Data Center lub zestawić dodatkowo połączenie teletransmisyjnie ze swojej lokalizacji do takiego PoP i zakupić połączenie cross-connect wewnątrz Data Center – wyjaśnia Sławomir Gryz. – Posiadacze rozległych sieci transportowych często budują punkty styku z Tier-1 tak, aby ich usługi dostarczyć do lokalizacji odległych od PoP Tier-1.
