Znowelizowana ustawa o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych wprowadza nowy system ustalania opłat za prawo korzystania z podbudowy słupowej operatorów energetycznej sieci przesyłowej. System ten daje operatorom telekomunikacyjnym szansę na obniżenie stawek, płaconych zakładom energetycznym, pod warunkiem, że będą działali w trybie administracyjnym
W precedensowych decyzjach Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej z grudnia 2015 r. ustalono stawkę za dostęp do słupa energetycznego na poziomie 5,52 zł netto za słup miesięcznie[1] w oparciu o zapisy ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych (tzw. megaustawy). Zdaniem Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki poziom opłat powinien wynosić 7,25 zł netto za słup miesięcznie[2], ponieważ dopiero taka stawka uwzględnia nie tylko koszty utrzymania i amortyzacji, ale również budowy sieci napowietrznej.
Warto przy tym wspomnieć, iż obowiązujące do 1 lipca 2016 r. brzmienie art. 22 ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych nie zawierało szczególnych wytycznych, co do wysokości opłat za dostęp do infrastruktury technicznej operatorów sieci energetycznej[3], odwołując się wyłącznie do ogólnych wytycznych, czyli interesów odbiorców usług, promocji nowoczesnych usług telekomunikacyjnych i interesu publicznego. Wraz z czerwcową nowelizacją megaustawy[4] wprowadzono nowe zasady ustalania opłat za dostęp do infrastruktury technicznej.
I tak, opłaty z tytułu dostępu do infrastruktury technicznej podmiotu, wykonującego zadania z zakresu użyteczności publicznej ustanawiane są w wysokości, która umożliwia zwrot części kosztów utrzymania, ponoszonych przez ich właściciela. Tym samym operatorzy sieci, udostępniając swoją infrastrukturę na potrzeby realizacji „szybkich sieci szerokopasmowych” nie mogą kalkulować tej opłaty z uwzględnieniem takich „opłato-twórczych” czynników, jak: koszty budowy i ryzyka związanego z inwestycją, czy swojego zysku[5].
---------------------------------------
PRZYPISY
[1] https://www.uke.gov.pl/decyzja-prezesa-uke-w-sprawie-dostepu-do-infrastruktury-elektroenergetycznej-17302
[2] Decyzja DRI-ZWZ-6175-3/13(69) z dnia 21 grudnia 2015 r. str. 27.
[3] Podmiot, wykonujący zadania z zakresu użyteczności publicznej, w tym jednostka samorządu terytorialnego, który zapewnia infrastrukturę techniczną na potrzeby wytwarzania, przesyłania lub dystrybucji gazu, energii elektrycznej lub ciepła, zapewnienia oświetlenia w miejscach, o których mowa w art. 18 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2012 r. poz. 1059, z późn. zm.), zaopatrzenia ludności w wodę, gromadzenia, przesyłania, oczyszczania lub odprowadzania ścieków, ogrzewania, systemów odwodnienia, w tym ciągów drenażowych, transportu, w tym linii kolejowych, dróg, portów i lotnisk oraz przedsiębiorca telekomunikacyjny.
[4] Ustawa z dnia 9 czerwca 2016 r. o zmianie ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 r. poz. 903).
[5] Pomocny w tym zakresie będzie art. 25 ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych, zgodnie z którym podmiot, wykonujący zadania z zakresu użyteczności publicznej jest obowiązany prowadzić ewidencję w sposób umożliwiający odrębne obliczenie kosztów, przychodów, zysków i strat w zakresie swojej podstawowej działalności oraz działalności, o której mowa w art. 16 ust. 1 tej ustawy, a także dostępu do infrastruktury technicznej tej ustawy.
