W zasięgu szybkich łączy szerokopasmowych w Europie jest ponad 85 proc. wszystkich gospodarstw domowych. Niektóre kraje raportują 100-proc. zasięg nowoczesnych sieci telekomunikacyjnych (z uwzględnieniem dostępu radiowego). W Polsce, jak w całej Europie, zasięg szybkich sieci rośnie, ale nasz kraj pozostaje pod tym względem poniżej średniej UE, szczególnie jeżeli chodzi o zasięg stacjonarnego dostępu szerokopasmowego na obszarach wiejskich. Powyżej średniej natomiast wypadamy w zasięgu światłowodów i nowoczesnych sieci koncentrycznych.
W połowie 2019 r. usługi dostępu szerokopasmowego nowej generacji (VDSL, wektorowanie VDSL2, Docsis 3.0, DOCSIS 3.1 i FTTP) w Unii Europejskiej były dostępne dla 85,5 proc. gospodarstw domowych, wynika z aktualizacji postępów zasięgu szerokopasmowego opublikowanej przez Komisję Europejską. W porównaniu do końca czerwca 2018 r. zasięg NGA (next-generation broadband access) zwiększył się o 3,3 punktu procentowego, czyli o 7,3 miliona dodatkowych gospodarstw domowych. To oznacza, że w połowie 2019 roku 191 milionów gospodarstw domowych miało dostęp do internetu szerokopasmowego nowej generacji.
Raport Broadband Coverage in Europe obejmuje 31 krajów w Europie i ma na celu monitorowanie postępów państw członkowskich UE w realizacji celu, jakim jest powszechny dostęp szerokopasmowy o prędkości co najmniej 30 Mb/s do 2020 r. i 50 proc. gospodarstw domowych z abonamentem szerokopasmowym o przepustowości co najmniej 100 Mb/s do 2020 r. Zebrane dane wykazały, że pod koniec czerwca 2019 r. ponad 216 mln gospodarstw domowych w UE (97,1 proc.) miało dostęp do co najmniej jednej z głównych technologii stałego dostępu szerokopasmowego a w porównaniu do końca czerwca 2018 r. prawie 1 mln nowych gospodarstw uzyskało dostęp do stacjonarnych usług szerokopasmowych.
Według raportu KE, pod koniec czerwca 2019 r. około 44 procent domów w UE miało dostęp do sieci o bardzo dużej przepustowości (VHCN – very high capacity networks), które mogą obsługiwać prędkości gigabitowe. xDSL pozostał dominującą technologią dostępu stacjonarnego w UE28, dostępną w 91,2 proc. domostw, co oznacza spadek o 0,1 proc. rok do roku, podczas gdy dostępność usług FTTP nadal rosła w podobnym tempie jak w poprzednim roku, zwiększając się o 4,5 punktu procentowego do 33,5 proc. gospodarstw domowych w UE na koniec czerwca 2019 r.
Zasięg szerokopasmowy na obszarach wiejskich nadal był niższy niż średni krajowy zasięg w państwach UE. W połowie 2019 r. 89,7 proc. wiejskich domów w UE było objętych co najmniej jedną stacjonarną technologią szerokopasmową, a prawie dwie trzecie (59,3 proc.) miało dostęp do szybkich usług nowej generacji, co stanowiło o 26,6 punktów procentowych mniej niż całkowity zasięg NGA. Jednak ten zasięg na obszarach wiejskich wzrósł rok do roku o 7,6 punktu procentowego, co stanowi równowartość prawie 2,8 mln dodatkowych gospodarstw domowych w porównaniu z końcem czerwca 2018 r.
Spośród 31 krajów objętych badaniem 24 kraje zarejestrowały zasięg stałego łącza szerokopasmowego na poziomie powyżej 95 proc., podczas gdy 20 krajów miało zasięg powyżej średniej UE-28 (97,1 proc.).
W kilku krajach zarejestrowano pełny, ogólnokrajowy, zasięg (Belgia, Cypr, Francja, Luksemburg, Malta, Niderlandy i Wielka Brytania). W Polsce i jeszcze trzech krajach (Litwa, Rumunia i Słowacja) dostępność stałego łącza szerokopasmowego była na poziomie poniżej 90 proc. gospodarstw domowych.
Spośród 31 krajów objętych badaniem łącznie 18 zgłosiło zasięg NGA powyżej średniej UE (85,8 proc.). Francja z 62,1 proc. pozostała najniżej sklasyfikowanym krajem w tym badaniu pod względem odsetka domów z dostępem do łączy NGA (pomimo znacznego wzrostu w ciągu ostatniego roku). Cypr i Malta były jedynymi dwoma krajami, które zgłosiły pełne pokrycie, podczas gdy Belgia i Szwajcaria odnotowały poziomy pokrycia NGA równe lub wyższe niż 99 procent.
W badanym okresie Polska odnotowała poprawę zasięgu zarówno na poziomie krajowym, jak i obszarów wiejskich. W skali kraju zasięg wzrósł o 4,2 punktu procentowego – do 83,5 proc. gospodarstw domowych, a na terenach wiejskich o prawie 10 punktów procentowych (9,5 proc.) – do 62,2 proc. Podobną poprawę odnotowano pod względem zasięgu sieci NGA, obejmującego 75,9 proc. domów na poziomie krajowym i 32,6 proc. na poziomie wiejskim. Pomimo poprawy, Polska pozostawała poniżej średniej UE dla tych kategorii i odnotowała najniższy w badaniu zasięg stacjonarnego dostępu szerokopasmowego na obszarach wiejskich.
Pod względem zasięgu sieci o bardzo dużej przepustowości (VHCN) dwie trzecie (60,3 proc.) polskich domów miało dostęp do sieci DOCSIS 3.1 lub FTTP – znacznie powyżej średniej UE wynoszącej 44 proc.
Biorąc pod uwagę poszczególne stacjonarne technologie szerokopasmowe, xDSL pozostaje najbardziej rozpowszechnioną technologią w Polsce – 65,4 proc. gospodarstw domowych w kraju ma dostęp do takich usług. Ten porównywalnie niższy poziom zasięgu oznacza, że Polska należała do grupy zaledwie siedmiu krajów, które odnotowały zasięg xDSL poniżej 70,0 proc. Stały dostęp bezprzewodowy (FWA) był dostępny dla 13,4 proc. polskich gospodarstw domowych.
Jeżeli chodzi o NGA w Polsce, DOCSIS 3.0 był najbardziej rozpowszechnioną technologią dostępną dla 44,1 proc. polskich gospodarstw domowych (po wzroście o 4 punkty procentowe w ciągu dwunastu miesięcy do końca czerwca 2019 r.). Ponadto polscy operatorzy kablowi byli jednymi z pierwszych operatorów pod względem migracji do DOCSIS 3.1 – do połowy 2019 r. 42 proc. domów w Polsce było wyposażonych w sieci DOCSIS 3.1. Oznacza to, że 95 proc. zasięgu sieci kablowej w Polsce zostało zmodernizowane do takiego standardu.
W ciągu roku, do końca czerwca 2019 r., FTTP odnotowało znaczny wzrost o 9,2 punktu procentowego. Usługi FTTP są dostępne dla 38,3 proc. polskich gospodarstw domowych. W rezultacie FTTP po raz pierwszy wyprzedziło VDSL jako druga technologia NGA. Usługi VDSL były dostępne dla 37,2 proc. gospodarstw domowych, a prawie jedna trzecia domów (29,3 proc.) miała dostęp do sieci obsługujących VDSL2 Vectoring.
W zasięgu mobilnego dostępu szerokopasmowego w Polsce znajdowało się ponad 99,9 proc. gospodarstw domowych, a 99,2 proc. miało dostęp do usług LTE (biorąc pod uwagę średni zasięg wszystkich operatorów sieci komórkowych).
Patrząc na obszary wiejskie w Polsce, xDSL nadal się rozwijał i pozostał zdecydowanie najpopularniejszą stacjonarną technologią szerokopasmową, obejmującą 45,7 proc. gospodarstw domowych, w porównaniu z 43 proc. w połowie 2018 r. Pomimo tej niewielkiej poprawy, Polska nadal miała drugie najniższe pokrycie obszarów wiejskich DSL wśród krajów objętych tym badaniem. Zasięg FWA stanowił 14,3 proc. polskich domów na wsi.
Co do poszczególnych technologii NGA na terenach wiejskich w Polsce, po raz pierwszy FTTP wyprzedziło VDSL jako najbardziej rozpowszechniona technologia dostępna dla gospodarstw domowych na wsi, zwiększając swój zasięg o 4,2 punktu procentowego do 17,9 proc. polskich gospodarstw wiejskich. Jednocześnie VDSL, niegdyś najbardziej rozpowszechniona technologia NGA na obszarach wiejskich w Polsce, odnotowała wzrost zasięgu o 0,4 punktu procentowego, osiągając 17,7 proc. domów. Modemy kablowe DOCSIS 3.0 i DOCSIS 3.1 były nadal wykorzystywane w ograniczonym zakresie, odpowiednio 1,5 proc. i 1,4 proc. gospodarstw wiejskich. Zasięg mobilnego dostępu szerokopasmowego pozostawał stabilny w badanym okresie i wynosił ponad 99,9 proc. wiejskich gospodarstw domowych objętych badaniem KE w Polsce.