(Urząd Komunikacji Elektronicznej i Ministerstwo Cyfryzacji wspólnie przygotowały polemikę do opublikowanego na TELKO.in artykułu Piotra Marciniaka „Dlaczego inwestycje POPC dublują infrastrukturę?”. W swojej polemice obie instytucje przekonują, że zakończone projekty z 1. naboru wniosków POPC i zaawansowane projekty z 2. naboru wniosków świadczą o braku błędów w metodologii wyznaczania obszarów białych plam NGA.)
5 sierpnia 2019 r. na portalu TELKO.in opublikowany został artykuł Piotra Marciniaka pt. „Dlaczego inwestycje POPC dublują infrastrukturę?”. Autor artykułu przedstawił szereg zarzutów dotyczących sposobu wyznaczania obszarów do interwencji w ramach I osi Programu Operacyjnego Polska Cyfrowa (PO PC). W opinii autora, błędy w sposobie wyznaczania obszarów interwencji skutkują wyznaczaniem ich tam, gdzie już istnieje infrastruktura telekomunikacyjna NGA. Ma to być, zdaniem autora, efekt, między innymi, nieprawidłowości w działaniu systemu inwentaryzacji infrastruktury i usług telekomunikacyjnych w Polsce oraz nadmiernej komplikacji procesu konsultacji społecznych obszarów białych NGA.
Artykuł „Dlaczego inwestycje POPC dublują infrastrukturę?” przedstawia sytuację niezgodną z rzeczywistością i jest subiektywną opinią jednego przedsiębiorcy. Dlatego w niniejszej polemice (po raz kolejny) wyjaśniamy, w jaki sposób wyznaczane są obszary konkursowe w ramach I osi PO PC, czyli między innymi: jak zbierane są dane dotyczące infrastruktury i usług telekomunikacyjnych w Systemie Informacyjnym o Infrastrukturze Szerokopasmowej (SIIS) oraz jak przebiega zbieranie i ocena planów inwestycyjnych zgłaszanych w ramach konsultacji społecznych obszarów białych NGA.
Metodę zbierania danych reguluje Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z 24 lutego 2014r. w sprawie inwentaryzacji infrastruktury i usług telekomunikacyjnych. Była ona wielokrotnie konsultowana z rynkiem, w tym również z autorem artykułu, który pełnił wówczas funkcję prezesa Krajowej Izby Komunikacji Ethernetowej, zrzeszającej lokalnych operatorów telekomunikacyjnych.
Struktura danych w SIIS nie może (w obecnym stanie prawnym) być dowolnie zmieniana przez UKE. Możliwość przekazywania przebiegów, o której mowa w artykule, została uwzględniona w procedowanej właśnie nowelizacji megaustawy, gdzie przewidziane jest zbieranie przez UKE danych dotyczących fizycznych przebiegów sieci telekomunikacyjnych. Obecnie, to przedsiębiorcy przekazują dane dotyczące zasięgów sieci w formie adresów budynków, w których taki zasięg posiadają. W celu przygotowania bazy adresowej, UKE korzysta z referencyjnych źródeł danych adresowych, które są przygotowywane przez instytucje wyznaczone do tego zadania. Mowa o bazie NOBC (system identyfikacji adresowej ulic, nieruchomości, budynków i mieszkań, będący składnikiem Krajowego Rejestru Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju TERYT), prowadzonej przez Główny Urząd Statystyczny (GUS) oraz Państwowy Rejestr Granic (PRG), a udostępnianej przez Główny Urząd Geodezji i Kartografii (GUGiK). Wspomniane instytucje korzystają z kolei z danych przekazywanych przez gminy, które są podstawowym i najważniejszym źródłem informacji o numeracji budynków w Polsce.
Wszystkie dostrzeżone anomalie w danych adresowych UKE przekazuje do weryfikacji GUS i GUGiK, które to urzędy wyjaśniają poszczególne przypadki z gminami. Dodatkowo w ubiegłym roku UKE wysłał bezpośrednio do gmin kilkaset pism dotyczących danych adresowych, które według naszych analiz zawierały błędy.
W bazie adresowej, która zawiera ponad 7 mln rekordów, mogą się pojawić pojedyncze przypadki „adresów na asfalcie” czy wyburzonych nieruchomości, których nie można zweryfikować metodami analitycznymi, a jedynie dzięki dobrej znajomości terenu. W dbałości o wysoką jakość danych, UKE zachęca przedsiębiorców telekomunikacyjnych, korzystających z referencyjnych baz danych adresowych, które są udostępniane w SIIS, aby w przypadku znalezienia błędów, kontaktowali się w tej sprawie z właściwymi dysponentami tych informacji, czyli z gminami.
Opisane wyżej przypadki są jednak wyjątkami i nie można na ich podstawie budować fałszywego obrazu funkcjonowania baz danych adresowych.
Ważną kwestią jest też jakość danych przekazywanych przez przedsiębiorców telekomunikacyjnych. Po dziewięciu latach doświadczeń możemy powiedzieć, że są one coraz lepsze, ale nadal występuje w nich wiele błędów. Dane adresowe przekazane niepoprawnie nie są uwzględniane np. w procesie wyznaczania adresów do POPC. Przykładem niepoprawnego adresu jest np. Nowa Wieś, ul. Sikorskiego blok 1. Jeśli wspomniany „blok 1” jest składowym adresu Nowa Wieś, ul. Sikorskiego 22/23 nadanego przez gminę, adres należy sprawozdać w sposób uwzględniający oficjalną adresację wskazaną przez gminę (Nowa Wieś, ul. Sikorskiego 22/23 blok 1).
