PIIT: cena wywoławcza za pasmo 700 MHz zbyt wysoka

Polska Izba Informatyki i Telekomunikacji przedstawiła swe stanowiska w sprawie dystrybucja pasm 700 MHz i 800 MHz. Aukcję na te częstotliwości ma niebawem ogłosić Urząd Komunikacji Elektronicznej. 

PIIT zauważa, że dystrybucja pasm 700 MHz i 800 MHz ma kluczowe znacznie dla rozwoju infrastruktury 5G i usług, zwłaszcza na obszarach mniej zaludnionych, trudniej dostępnych, szlakach komunikacyjnych i obszarach strategicznych, jednak w ocenie izby ceny wywoławcza zaproponowanej przez Prezesa UKE w projekcie dokumentacji aukcyjnej jest wygórowana. 

 – Opinia ta wynika z analizy cen uzyskanych za pasmo w innych krajach Europy, a także w porównaniu do potencjału inwestycyjnego rynku polskiego, mierzonego poziomem ARPU, czyli przychodami. Poddawana konsultacjom cena wywoławcza należy do jednych z najwyższych w Europie dla wszystkich aukcji (realizowanych od 2015 roku), a jest zdecydowanie najwyższa, jeżeli weźmiemy pod uwagę procesy dystrybucji realizowane w aktualnych warunkach kryzysu, co wydaje się trudne do przyjęcia, a nawet wytłumaczenia – argumentuje PIIT.

I dodaje, że jeśli chodzi o przychody na rynku polskim, to zgodnie z Raportem o stanie rynku telekomunikacyjnego w 2023 roku średni przychód na użytkownika usług telefonii mobilnej w Polsce jest najniższy w państwach europejskich i z wartością 5,5 EUR plasuje się na poziomie ponad dwukrotnie niższym niż średnia unijna.

Drugi kluczowy aspekt podnoszony w stanowisku PIIT to bariery inwestycyjne. Izba apeluje do Prezesa UKE i administracji publicznej o niezwłoczne uruchomienie i skuteczne przeprowadzenie procesu legislacyjnego oraz innych działań na poziomie wykonawczym, eliminujących zgłaszane przez operatorów bariery inwestycyjne w rozbudowie sieci telekomunikacyjnych.

A to zdaniem PIIT najistotniejsze z nich:

  1. Kwestionowanie przez właściwe organy możliwości realizowania stacji bazowych na istniejących obiektach budowlanych (w tym budynkach) w dozwolonych przepisami trybach: na podstawie zgłoszenia (jeśli ich wysokość przekracza 3 metry) lub bez pozwolenia na budowę i bez zgłoszenia (jeśli ich wysokość nie przekracza 3 metrów).
  2. Praktyczne problemy z zapewnieniem (doprowadzeniem) zasilania do nowo budowanych stacji bazowych – problemy po stronie OSD związane z realizacją przyłączy energetycznych.
  3. Istnienie w już obowiązujących oraz nowo uchwalanych miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego zakazów oraz postanowień w praktyce uniemożliwiających lokalizowanie inwestycji celu publicznego z zakresu łączności publicznej w postaci stacji bazowych.
  4. Praktyczne problemy związane ze stawianiem przez GDDKiA w niektórych sytuacjach wymogu odsuwania nowoprojektowanej stacji bazowej (wieży) od krawędzi drogi na odległość nie mniejszą niż wysokość tej wieży.