Urząd Komunikacji Elektronicznej rozpoczął konsultacje projektu decyzji w sprawie ustalenia warunków dostępu dla firmy Lukman Multimedia do nieruchomości i budynku położonego w Międzyrzecu Podlaskim przy ul. Zarówie 13B, którym zarządza wspólnota mieszkaniowa w celu zapewnienia tam usług telekomunikacyjnych.
Co ciekawe, jak wynika z projektu decyzji, Lukman od jakiegoś czasu świadczy już tam usługi i ma w budynku swą infrastrukturę, a wspólnota w lutym 2017 r. zwróciła się do operatora z wnioskiem o zawarcie umowy o dostępie do nieruchomości i budynku. Operator przedstawił jej własny projekt takiej umowy, ale do jej zawarcia ostatecznie nie doszło i Lukman wystąpił do UKE z wnioskiem o wydanie decyzji w tej sprawie.
UKE w swym stanowisku podkreślił, że z zasady dostęp jest nieodpłatny. Udostępniający nie może więc pobierać żadnych opłat czy wynagrodzeń za wyrażenie zgody i umożliwienie operatorowi realizacji przysługującego mu prawa dostępu. Regulator podkreślił też, że niedopuszczalne jest żądanie zwrotu wydatków w formie bądź jednorazowych opłat „wstępnych”.
We wniosku Lukman wskazał, że w budynku „z kanalizacji teletechnicznej wykonane jest przyłącze do piwnicy budynku wspólnoty, zakończone na korytarzu piwnicy skrzynką rozdzielczą. Stąd również kablem koncentrycznym RG6 rozprowadzona jest instalacji na try piony budynku (klatki schodowe) oraz jeden przewód do budynku sąsiedniej wspólnoty Zarówie 13 C jako sygnał do skrzynki rozdzielczej tegoż budynku”.
Wyjaśniał też, że infrastruktura w budynku jest pasywna, „a najbliższy element wzmacniający (aktywny) znajduje się w stacji czołowej umiejscowionej w budynku przy ul. Zarówie 19 (…). Linia telekomunikacyjna z kanalizacji wprowadzona jest do piwnicy budynku do skrzynki teletechnicznej. Tu następuje pasywne rozdzielenie sygnału i kablem koncentrycznym doprowadzony jest do pionów (klatek schodowych) i lokali w budynku”. Oznacza to, że przyłącze do budynku jednocześnie służy do zapewniania telekomunikacji w sąsiednim budynku i nieruchomości i fakt ten mocno wpłynął na ostateczny kształt wydanego projektu decyzji.
Regulator zwrócił uwagę, że w rozpatrywanym przypadku będąca własnością Lukmana linia kablowa doprowadzona do budynku umożliwia korzystanie z publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych nie tylko pod adresem, którego dotyczy wniosek operatora, ale i w budynku sąsiednim. Z uwagi na tranzytową funkcję tego przyłącza operator korzysta z nieruchomości także w celu niezwiązanym z zapewnieniem telekomunikacji w budynku. A megustawa nie przyznaje UKE kompetencji do ustalania warunków dostępu do nieruchomości w celu innym niż zapewnienie usług telekomunikacyjnych.
– Przedmiotem wniosku w omawianym zakresie jest więc uregulowanie bezumownego korzystania z nieruchomości odpowiadającego cechom dostępu z art. 33 ust. 1 (w celu niezwiązanym z zapewnieniem telekomunikacji), co pozostaje poza kompetencją nie tylko Prezesa UKE, ale też starostów (prezydentów miast na prawach powiatu) czy innych organów administracji publicznej. Roszczenia z tytułu bezumownego korzystania przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego z cudzej nieruchomości mogą być dochodzone na drodze cywilnej, a co za tym idzie, właściwym do ich rozpoznania jest sąd powszechny – wyjaśnił UKE.
Regulator podkreślił istotną różnicą między dwoma artykułami w megaustawie. Celem dostępu z art. 30 megaustawy jest zapewnienie telekomunikacji w udostępnianym budynku, zaś z dostępu z art. 33 ust. 1 korzystać można w celu niezwiązanym z zapewnieniem telekomunikacji w budynku znajdującym się na udostępnianej nieruchomości. Zwrócił też uwagę, że dostęp z art. 33 ust. 1 jest co do zasady odpłatny.
Dlatego też, zgodnie z projektem decyzji Lukman zyskał prawo do utrzymywania, eksploatacji, konserwacji, remontu i usuwania awarii instalacji telekomunikacyjnej budynku. Jednocześnie jednak UKE odmówił ustalenia warunków dostępu polegającego na korzystaniu z nieruchomości w celu eksploatacji istniejącego przyłącza telekomunikacyjnego będącego własnością operatora.
Pod adresem Zarówie 13B w Międzyrzecu Podlaskim usługi świadczą też Orange i Netia na łączach miedzianych oraz firm Liquid Systems w technologii światłowodowej.
