Jego projekt powinien zatem jednoznacznie stanowić, że to od decyzji operatora zależy wybór udostępnianych środków komunikacji. Narzucanie operatorom formy, w której powinni prowadzić komunikację z abonentami nie wchodzi także w zakres delegacji ustawowej.
Analogiczne uwagi należy poczynić w odniesieniu do formy, w której może być złożony wniosek o przeniesienie dostępu do internetu. Także tu forma powinna być jasno określona, jako odpowiadająca formie zawieranej umowy lub ewentualnie innej, o ile taką dopuszczą operatorzy biorący udział w przeniesieniu usług. Należy bowiem pamiętać, że konsekwencją złożenia wniosku może być udzielenie operatorowi pełnomocnictwa oraz wypowiedzenie dotychczasowej umowy. Tym samym wniosek powinien spełniać wymogi co do formy, określone w Kodeksie cywilnym oraz PKE. W szczególności w kontekście nowych uregulowań, wynikających z art. 56 ust.11 Prawa telekomunikacyjnego [Pt].
Na marginesie można zauważyć, że PKE nie stanowi podstaw do narzucania operatorom obowiązku działania w charakterze pełnomocnika abonenta w toku procesu przenoszenia dostępu do internetu.
Instytucja przymusowego pośrednictwa rodzi tutaj wątpliwości, także w kontekście nowych obowiązków informacyjnych, wynikających z art. 56ust.21 Pt.
Projektowane rozporządzenie nie porusza zagadnienia przeniesienia usługi dostępu do internetu w sytuacji, gdy abonent korzysta u dostawcy z pakietu usług innego niż internet z telefonem. Przeniesienie bowiem dotyczy tylko przypadków, w których umowa nie ma charakteru terminowego, dopuszcza częściowe rozwiązanie i przewiduje cenę poszczególnych usług wchodzących w skład pakietu.
Projekt rozporządzenia przewiduje jednak pewne uprawnienia abonenta i nie są one jednoznacznie ograniczone do przypadków, gdy umowa obejmuje tylko przenoszoną usługę (jak np. przeniesienie w trybie natychmiastowym). W takiej sytuacji abonent zostanie zaskoczony: albo bezskutecznością wniosku i wypowiedzenia umowy, albo wysokością ulg, które będzie musiał zwrócić przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu. W tym zakresie więc rozporządzenie może znaleźć zastosowanie wyłącznie do usługi samego internetu lub ew. internetu i telefonii.
Zgodnie z art. 286 ust. 2 PKE nowy dostawca usług ma rozpocząć świadczenie usług nie później niż jeden dzień roboczy od dnia zakończenia umowy z dotychczasowym dostawcą usług.
