Urząd Komunikacji Elektronicznej rozpoczął konsultacje projektu decyzji w sprawie ustalenia warunków dostępu dla firmy „East & West” Import do kilkudziesięciu nieruchomości i budynków położonych w Poznaniu, zarządzanych przez Spółdzielnię Mieszkaniową Lokatorsko – Własnościową „Jeżyce” w celu zapewnienia tam usług telekomunikacyjnych.
Co ciekawe UKE już w ubiegłym roku prowadził postępowanie konsultacyjne dotyczące projektu decyzji w powyższej sprawie. Jednak z uwagi „na wejście w życie ustawy zmieniającej i szeregu zmian z niej wynikających”, zdecydował się na przeprowadzenie ponownych konsultacji zmienionego projektu decyzji.
Zasadniczo jednak firma „East & West” na razie nic dodatkowo nie zyskała, choć mocno przekonywała UKE, że korzystanie z infrastruktury Inei jest dla niej nieopłacalne. UKE unika jednak stwierdzenia, że korzystanie z sieci Inei będzie dla „East & West” opłacalne ekonomicznie, a do takiej formuły regulator odwoływał się automatycznie przy tego typu decyzjach.
UKE wyjaśnia, że podnoszone przez operatora we wniosku oraz w stanowisku konsultacyjnym twierdzenia o narzucaniu przez Ineę nieakceptowalnych warunków finansowych dostępu należy uznać za nieaktualne w świetle nowo zaistniałych okoliczności prawnych. 22 stycznia 2020 r. UKE wydał bowiem decyzję określającą warunki zapewnienia dostępu do infrastruktury telekomunikacyjnej dużych sieci kablowych (w tym Inei) w zakresie kabli telekomunikacyjnych w budynkach wielorodzinnych. Dlatego obecnie decyzje określają warunki dostępu, w tym sposób wyliczenia opłat za dostęp do kabli telekomunikacyjnych w budynkach wielorodzinnych, i są ukształtowane przez UKE tak, aby były proporcjonalne i niedyskryminujące. Według regulatora, dopiero po zawarciu umowy ramowej, na zasadach określonych w decyzjach regulacyjnych względem dużych kablówek, operator będzie mógł realnie ocenić, czy w jego przypadku warunki przedstawione przez Ineę są nieopłacalne.
Przypomnijmy, że sprawa ma swój początek we wrześniu 2017 r., kiedy operator wystąpił do spółdzielni z wnioskiem o zawarcie umowy na dostęp do nieruchomości i budynków w celu świadczenia usług telekomunikacyjnych. Ta odpowiedziała „East & West”, że firma Inea posiada już w budynkach znajdujących się w jej zasobach infrastrukturę w technologii FTTH.
To jednak nie odwiodło „East & West” od planu budowy własnych światłowodowych przyłączy do budynków i instalacji telekomunikacyjnych do mieszkań. Operator chciał też, by umożliwić mu korzystania z punktów styku w budynkach. I o interwencję w tej sprawie zwrócił się w kwietniu 2018 r. do UKE.
I okazało się, że twierdzenia spółdzielni w piśmie skierowanym do „East & West” nie do końca pokrywały się ze stanem rzeczywistym. W trakcie postępowania UKE ustalił bowiem, że w przypadku zdecydowanej większość lokalizacji, której dotyczyła sprawa, brak jest światłowodowych instalacji telekomunikacyjnych, z których operator mógłby skorzystać. Okazało się, że w wielu budynkach istnieją tylko instalacje miedziane, które mimo, że są przystosowane do dostarczania usług szerokopasmowego dostępu do internetu o przepustowości co najmniej 30 Mb/s, to nie odpowiadają zapotrzebowaniu ze względu na technologię świadczenia usług telekomunikacyjnych. Potwierdziła to także sama Inea świadcząca tam usługi.
Tylko w kilku przypadkach Inea posiadała już instalacje telekomunikacyjne zbudowane w technologii światłowodowej, pozwalające na świadczenie usług z przepustowością co najmniej 30 Mb/s. I UKE uznał, że w przypadku tych budynków „East & West” powinien i z nich skorzystać, ponieważ spełniają jego zapotrzebowanie w aspekcie technologicznym. Sama Inea już w 2017 informowała „East & West”, że modernizuje tam infrastrukturę HFC do standardu FTTH i może ją udostępnić operatorowi w ramach hurtowych usług dostępu do lokalnych pętli światłowodowych oraz ewentualnej dzierżawy ciemnych włókien światłowodowych.
Zgodnie z projektem decyzji „East & West”jest uprawniony do:
- wykonania instalacji telekomunikacyjnych w części budynków,
- wykonania przyłączy telekomunikacyjnych do budynków,
- utrzymywania, eksploatacji, konserwacji, remontu i usuwania awarii przyłączy telekomunikacyjnych oraz instalacji telekomunikacyjnych, w zakresie niezbędnym do świadczenia usług telekomunikacyjnych w budynkach.
Projekt zakłada także odmowę uwzględnienia wniosku operatora w zakresie wykonania instalacji telekomunikacyjnych w części budynków.
