Takie postulaty padają ze strony operatorów korzystających z sieci wybudowanych w ramach programów inwestycyjnych zasilanych środkami publicznymi. Centrum Projektów Polska Cyfrowa opublikowało prezentację z marcowych warsztatów dotyczących współpracy międzyoperatorskiej na sieciach POPC.
Na ten nowy obszar przypadnie (po ukończeniu wszystkich projektów) ok. 20-30 proc. całego rynku FTTH w Polsce. Zrozumiałe zatem, że zaczyna się coraz intensywniejsze „przeciąganie liny” pomiędzy właścicielami sieci a operatorami korzystającymi o jak najkorzystniejsze warunki współpracy. Dzisiaj kontestują je głównie operatorzy detaliczni, co można było usłyszeć m.in. podczas zeszłorocznej debaty TELKO.in.
Jak wynika z informacji prezentowanych przez CPPC, jednym z obszarów spornych jest metoda określania oferty hurtowej, w tym stawek cenowych. Dzisiaj beneficjenci POPC przedstawiają cennik do zatwierdzenia Prezesowi Urzędu Komunikacji Elektronicznej, ale bez żadnego etapu konsultacji. Zdaniem operatorów korzystających, przekłada się to na nie zawsze atrakcyjny poziom cen, przede wszystkim – nieadekwatną relację stawek hurtowych i detalicznych w sieciach operatorów prowadzących oba rodzaje działalności.
Z tego powodu pada postulat opracowania przez CPPC oraz UKE oficjalnej oferty hurtowej na bazie powszechnie stosowanej na rynku telekomunikacyjnym metodologii bottom-up LRIC (Long Run Incremental Costs), która pozwala uwzględnić w cenie usługi uzasadnione koszty jej świadczenia. Metodologia miałaby być uzupełniona o benczmarki z innych rynków europejskich oraz model „cena detaliczna minus”.
Operatorzy hurtowi odpowiadają na to, że redukcja stawek hurtowych może uczynić ich inwestycje nieopłacalnymi, i że poziom cen w sieciach POPC powinien być rozpatrywany w kontekście stawek na innych rynkach (regulowanych i nieregulowanych), by nie dopuścić do nadmiernych różnic.
Do złudzenia przypomina to znane od dawna z innych obszarów rynku dyskusje o regulacji ofert i cen – np. o dostęp do sieci Telekomunikacji Polskiej/Orange, czy o stawki FTR/MTR. Dla sieci POPC, jak można sądzić z aktualnie prezentowanych stanowisk, będzie to wyglądało podobnie, zwłaszcza że obszarów spornych jest niemało. Poza stawkami na usługi hurtowe wymienić można:
- (nie)jednolitość oferty w różnych regionach kraju,
- obowiązek zagwarantowania instalacji urządzeń abonenckich przez właściciela infrastruktury,
- obowiązek budowy lokalnych pętli przez właściciela infrastruktury,
- dostępność punktów dostępu do usługi,
- brak możliwości wybudowania punktu dostępu do usługi, choć właściciel sieci już sprzedaje na sieci ofertę detaliczną,
- dotrzymywanie prognoz przez operatorów korzystających,
- ujednolicenie KPI w sieciach POPC,
- zapewnienie niedyskryminacji pomiędzy operatorami korzystającymi a pionami detalicznymi właścicieli sieci,
- możliwość automatycznej indeksacji cen usług hurtowych.
Większość (choć nie wszystkie) tych problemów wywołuje kontrowersje pomiędzy stronami rynku.
CPPC: Uwagi, postulaty, propozycje dotyczące współpracy międzyoperatorskiej – sieć POPC
